De brievenbus die wou niet meer…
Geschreven door Annie MG Schmidt
Er was er 's een brievenbus, die op een pleintje stond,
een mooie rooie brievenbus; hij had een open mond,
daar gingen alle brieven in, de hele dag maar door
en nu en dan kwam er een man van 't grote postkantoor,
die haalde dan de brieven uit de brievenbus z'n buik,
en deed ze in een grote, grote zak.
O, jongens 't ging zo puik.
Maar gisteren zei die brievenbus: Nou wil ik het niet meer,
ik heb er schoon genoeg van, leg de brieven daar maar neer.
Hij deed z'n mond dicht met een klap en deed 'm niet meer open
en alle mensen kwamen daar met brieven aangelopen,
ze riepen: De bus is dicht, hoe komt dat nou, zeg hee!
Doe nou je mond 'ns open brievenbus! Maar de brievenbus zei: Nee.
Toen kwam de directeur, de directeur van 't postkantoor,
die kwam daar met een hamer en een beitel en een boor,
maar wat hij ook probeerde, het hielp allemaal geen steek,
de brievenbus bleef dicht en werd alleen een beetje bleek.
Maar toen kwam kleine Peter en zei: O, asjeblief,
doe nou je mond eens open brievenbus, want ik heb zo'n mooie brief!
En als je ’t dan voor mij niet doet, dan voor deze dame!
En toen begon de brievenbus zich vreselijk te schamen.
Hij werd nog roder dan ie was, en riep: Pardon, pardon...
hij deed zijn mond wijd open, zeg, zo wijd als hij maar kon.
En alle mensen dansten om hem heen, en al die mensen zeien:
Jij bent de allerbeste brievenbus van heel de posterijen!
.png)
.png)
